φοβεροχάριτος

-ον, ΜΑ

εκκλ. (για τον σταυρό) αυτός που παρέχει βοήθεια προκαλώντας ταυτόχρονα δέος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φοβερός + -χάριτος (< χάρις, -ιτος), πρβλ. εὐ-χάριτος).